The experience of Greek students

image

Το Λουξεμβούργο για μένα ήταν μια αξέχαστη εμπειρία,  μια εμπειρία  γεμάτη  χαρά, ενθουσιασμό και πολλές  αναμνήσεις. Από το ταξίδι  μου αυτό κράτησα τα σημαντικότερα πράγματα, την γνωριμία με ένα καινούργιο πολιτισμό στον οποίο συνυπάρχουν άνθρωποι από όλες  τις  γωνίες  του πλανήτη, επίσης, η γνωριμία με ένα εντελώς διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο μας  άφησε με το “στόμα ανοιχτό”.

Το μυαλό μου γέμισε από  εικόνες, όπως αυτές  της  παλιάς  πόλης με τα μισογκρεμισμένα τείχη, τα παλιά σπίτια και τον ποταμό που διασχίζει την πόλη. Το παλιό όμως κάποια στιγμή συναντάει  το καινούργιο  και έτσι είχα την ευκαιρία να θαυμάσω  πολλά  μοντέρνα κτίρια ,  όπως  αυτό  του μεγάρου  μουσικής και  του ευρωπαϊκού δικαστηρίου .

Από την επίσκεψη αυτή θα κρατήσω πολλές  αναμνήσεις. Πήρα μαζί  μου τον μεσαιωνικό αέρα της πόλης, και συγχρόνως  τον μοντερνισμό και την καινοτομία μιας σύγχρονης πόλης. Αυτό όμως που θα μείνει ανεξίτηλο μέσα μου θα είναι η εικόνα μιας πολύ όμορφης  οικογένειας που μου συμπεριφέρθηκε σα να ήμουν και εγώ μέλος της.

Πιστεύω πως ήταν μια καταπληκτική εμπειρία και θα το ξαναέκανα με μεγάλη μου χαρά.

Αγγελάκης  Γιώργος

image

Αρχικά, πιστεύω πως αυτό το ταξίδι ήταν μία εμπειρία ζωής. Ήταν μία μεγάλη ευκαιρία για εμάς τους μαθητές μιας κλειστής και μικρής κοινωνίας να επισκεφτούμε ένα άλλο σχολείο του εξωτερικού με διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία. Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε με την αναχώρησή μας από το  αεροδρόμιο. Ήμουν από τους μαθητές που θα ανέβαινε πρώτη φορά στο αεροπλάνο. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη αλλά ταυτόχρονα και αγχωμένη για τη διαδικασία που θα ακολουθούσαμε για την επιβίβασή μας στο αεροπλάνο. Το ταξίδι μας και η άφιξή μας στο Λουξεμβούργο ήταν μια διαδρομή γεμάτη εμπειρίες, γέλια και χαρά. Τη στιγμή που φτάσαμε στο σχολείο και συναντήσαμε τις οικογένειες και τα παιδιά που θα μας φιλοξενούσαν ήταν μία δύσκολη και αμήχανη στιγμή  με χαρά και ντροπή ταυτόχρονα. Όταν όμως γνωρίστηκα με την οικογένεια και πήραμε το δρόμο για το σπίτι τότε κατάλαβα πως η επικοινωνία και η συνάντηση ήταν μοναδική. Στο δρόμο για το σπίτι τα πάντα ήταν διαφορετικά, όλα λειτουργούσαν ήρεμα. Την άλλη μέρα το πρωί όλοι μαζί συναντηθήκαμε στο σχολείο. Το κτίριό τους ήταν τεράστιο και οι υποδομές τους πάρα πολλές. Εκεί μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τους χώρους από τους μαθητές και να συμμετέχουμε και εμείς στις δραστηριότητές τους. Η επικοινωνία με άλλους μαθητές αλλά και η προσαρμογή μας σε ένα διαφορετικό περιβάλλον ήταν μία εμπειρία.

Πήρα μαζί μου πίσω στην Ελλάδα όλες αυτές τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν και θα ήθελα να τις αξιοποιήσω και εδώ όσο γίνεται. Όλα όσα κάναμε εκεί, όπως η συμμετοχή μας στις σχολικές δραστηριότητες, η επικοινωνία μας, ο τρόπος ψυχαγωγίας. Όλα αυτά θα τα θυμάμαι σαν μια περιπέτεια σε αυτή την ηλικία. Το ταξίδι αυτό θα το ξαναέκανα γιατί η γνωριμία αλλά και η φιλοξενία ήταν μοναδική.

 

Παναγιώτα Bαλτασάρη

image

Πριν από ένα χρόνο μας έγινε πρόταση από ένα σχολείο του Λουξεμβούργου για ανταλλαγή μαθητών. Το Δεκέμβριο μας επισκέφθηκαν εκείνοι και το Μάρτιο πήγαμε εμείς στην πόλη τους. Ύστερα από πολλή κούραση και οργάνωση καταφέραμε να υλοποιήσουμε  αυτό το ταξίδι.

Ήταν μια ξεχωριστή εκδρομή. Αρχικά γνωρίσαμε την πόλη και είδαμε τα διάφορα αξιοθέατα της, μέσα από πολύωρες ξεναγήσεις. Αν και μικρή,  η πόλη ήταν φανταστική. Επίσης ήρθαμε  σε επαφή με ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία της Ευρώπης, το οποίο εξασφαλίζει στους μαθητές του τη δυνατότητα πολύπλευρης μόρφωσης. Έπειτα δοκιμάσαμε και κάποια από τα φαγητά τους τα οποία διέφεραν πολύ από τα δικά μας.

Γιαννώτα Παναγιώτα

image

Μπορώ να συμπεριλάβω  κι εγώ τον εαυτό μου στα τυχερά παιδιά, που είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα erasmus και να συναναστραφούν με τα παιδιά  του εξωτερικού.  Όλα τα αισθήματα ανασφάλειας, αμφιβολίας και δυσπιστίας εξαφανίστηκαν δια μαγείας όταν φτάσαμε εκεί. Μια φιλική και ζεστή οικογένεια με υποδέχτηκε και με έκανε να νιώσω σαν το σπίτι μου, απ΄ την πρώτη κιόλας στιγμή. Σημαντικές  θεωρώ πως ήταν  οι  βόλτες που κάναμε με τη συγκάτοικό μου την πρώτη μέρα στο κέντρο της πόλης και την τρίτη μέρα η εμπειρία μας στον κινηματογράφο, μαζί και  με άλλα παιδιά του προγράμματος. Όλη αυτή η διαδικασία της μετακίνησης στην πόλη με διαφορετικά μέσα μεταφοράς με εντυπωσίασε αρκετά. Μπήκα κι εγώ στη διαδικασία να φανταστώ τον εαυτό μου στο μέλλον σε μια τέτοια μεγάλη πόλη, με εντυπωσιακά κτίρια, νέα τεχνολογία και ριζικά διαφορετική νοοτροπία. Και  τελικά έβγαλα το συμπέρασμα πως θα μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθητική η παραμονή μου εκεί και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Θεωρώ, λοιπόν,  αυτό το κομμάτι σπουδαίο, διότι μαθαίνεις τον εαυτό σου καλύτερα, ποιος είσαι και τι θέλεις να κάνεις στην ζωή σου. Και αυτό δεν θα ήταν εφικτό να το μάθω, αν δεν ζούσα  λίγες μέρες εκεί. Επίσης, με όλα αυτά που αντίκρισα, μπόρεσα να συγκρίνω τα δεδομένα της χώρας εκείνης με τη δικιά μου,  να καταλάβω πού υστερούμε και πού έχουμε προτέρημα.

Πέρα από τα αξιοθέατα, τα δώρα, τις φωτογραφίες, για μένα μέτρησε που γνώρισα έναν νέο άνθρωπο, τη Lara, με την οποία υποσχεθήκαμε να ξανασυναντηθούμε στο μέλλον. Και αυτό είναι κάτι που πραγματικά θα επιδιώξω, γιατί αν και τις πρώτες μέρες η επικοινωνία μας ήταν τυπική, τις τελευταίες μέρες μάθαμε καλύτερα η μια την άλλη. Όμως, και αν δεν καταφέρουμε να συναντηθούμε ξανά, όλο αυτό το ταξίδι θα είναι για μένα μια πολύ γλυκιά ανάμνηση που θα με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή.

Συνοψίζοντας, πιστεύω πως θα έπαιρνα ξανά μέρος σε πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών, και θα παρότρυνα και σε άλλους να το κάνουν, γιατί την αξία και τα εφόδια που παρέχει τα καταλαβαίνεις αργότερα, μετά το ταξίδι.

Ιωάννα Γκόλια

image

 

Πριν από αρκετό καιρό, έγινε πρόταση ανταλλαγής μαθητών με ένα σχολείο του Λουξεμβούργου.  Με πολύ κόπο και πολλή οργάνωση καταφέραμε να ταξιδέψουμε σε αυτή τη μοναδική πόλη.

Αυτό το ταξίδι ήταν γεμάτο εμπειρίες, καθώς βρεθήκαμε σε ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία της Ευρώπης. Προσωπικά ευχαριστήθηκα κάθε στιγμή, αφού ήρθαμε σε επαφή με άλλους μαθητές, γνωρίσαμε το εκπαιδευτικό τους σύστημα, δοκιμάσαμε ακόμη και κάποια από τα φαγητά τους.  Διαπιστώσαμε πολύ γρήγορα ότι τα πράγματα στην εκπαίδευση είναι σαφώς καλύτερα από τη χώρα μας, καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να ανακαλύπτουν όλα τα ταλέντα που κρύβουν μέσα τους οι νέοι. Επιπλέον, δεν ήταν δύσκολο να αντιληφθούμε ότι η τεχνολογία σε αυτούς έχει προχωρήσει αρκετά, με σκοπό να διευκολύνει τη ζωή των κατοίκων της.

 Δυο από τις πέντε μέρες που μείναμε εκεί, εξερευνήσαμε την πόλη. Στην αρχή νομίζεις ότι δεν είναι τόσο μεγάλη, έχει όμως  τόσα πολλά αξιοθέατα και μέρη να δεις που δεν προλαβαίνεις.

Είναι ένα ταξίδι που θα μείνει αξέχαστο. Θέλω να θυμάμαι την κάθε στιγμή από αυτό το ταξίδι: τη σχέση που αναπτύξαμε με αυτούς τους ανθρώπους, την πόλη που γνωρίσαμε μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, καθώς και τα γέλια και τις χαρές που όλοι είχαμε.

Η ανταλλαγή αυτή είχε και κάποιους όρους. Ένας από αυτούς ήταν να φιλοξενηθούμε από τις οικογένειες των παιδιών. Στην αρχή ήταν φυσιολογικό να το σκεφτούμε, αλλά στη συνέχεια διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Από την πρώτη στιγμή κιόλας με υποδέχτηκαν φιλικά, γεγονός που με έκανε να νιώσω άνετα. Μπορώ να πω ανεπιφύλακτα ότι ήταν φιλόξενοι και ευγενικοί. Πιστεύω ότι ήταν καλύτερα που φιλοξενηθήκαμε στα σπίτια των μαθητών εκεί, γιατί γνωρίσαμε την κουλτούρα τους και ήρθαμε σε επαφή με νέους ανθρώπους. Αν κανείς με ρωτούσε αν θα  έμενα  ξανά σε μια ξένη οικογένεια θα έλεγα ναι. Στην αρχή είναι περίεργα, αλλά μετά αρχίζεις να βιώνεις και εσύ ο ίδιος τον τρόπο που ζουν.

Γκούτζα Ειρήνη Μυρτώ

image

Οι  εντυπώσεις από την πόλη μέχρι και την οικογένεια που θα με φιλοξενούσε ήταν πολύ καλές. Το πρώτο βράδυ πέρασε γρήγορα και δεν το κρύβω πως ένιωθα αρκετά άβολα. Τη δεύτερη μέρα επισκεφτήκαμε το σχολείο τους. Πρώτη φορά είδα τόσο μεγάλο σχολείο στη ζωή μου! Αρχικά  πήραμε μέρος σε κάποια αθλήματα και στη συνέχεια μας έκαναν μια ξενάγηση στο χώρο του σχολείου. Το σχολείο τους είναι εξοπλισμένο με τελευταίας τεχνολογίας συστήματα και υπολογιστές και δεν το κρύβω πως ζήλεψα λίγο. Το σχολείο τους με άφησε άφωνο. Μετά  ακολούθησε η ξενάγηση στην πόλη. Είδαμε πολλά πράγματα και γνωρίσαμε την πόλη καλύτερα.           Η μέρα κύλησε όμορφα αλλά στο τέλος  γύρισα στο  σπίτι κουρασμένος καθώς πρώτη φορά στη ζωή μου περπάτησα τόσο πολύ, αλλά άξιζε τον κόπο. Την δεύτερη  μέρα συμμετείχαμε  σε ένα φιλανθρωπικό αγώνα και στη συνέχεια ακολούθησε ένα μπάρμπεκιου όπου τα χρήματα θα πήγαιναν κι αυτά για φιλανθρωπικό σκοπό. Την επόμενη ημέρα παρακολουθήσαμε μια ξενάγηση στην πόλη λιγότερο κουραστική αυτή τη φορά. Αργότερα το απόγευμα είχαμε ελεύθερο χρόνο στην πόλη και με τη συνοδεία των παιδιών που μας φιλοξενούσαν πήγαμε σε μια καφετέρια. Το Σάββατο επισκεφτήκαμε το  Ντίκιρχ ,  κωμόπολη βόρεια της πόλης του Λουξεμβούργου, όπου εκεί είδαμε το κάστρο του Βιάντεν. Αφού πήγαμε για φαγητό όλοι μαζί μετά είχαμε ελεύθερο χρόνο μέσα στην πόλη. Το ίδιο βράδυ πήγαμε για μπόουλινγκ και πίτσα και την επόμενη και τελευταία μέρα ξεκινήσαμε το ταξίδι μας για την επιστροφή. Νομίζω πως αν μου δινόταν η ευκαιρία θα το ξανάκανα.

Ευαγγελόπουλος   Δημήτρης

image

Στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ πραγματοποιήσαμε πενθήμερη εκδρομή στην πόλη του Λουξεμβούργου. Στόχος της επίσκεψης ήταν η επαφή με έναν διαφορετικό πολιτισμό, κουλτούρα και ιστορία καθώς και η στενότερη γνωριμία με τους μαθητές και καθηγητές του αδελφοποιημένου σχολείου,  Athénée de Luxembourg.

   Μέσα από αυτή την εμπειρία έχουμε αποκομίσει αρκετές και έντονες εντυπώσεις,  σχετικά τόσο με τη φιλοξενία όσο και με τον τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι εκεί παρουσιάζουν ένα χαρακτήρα ιδιαίτερα φιλικό και προσιτό. Είναι αρκετά απελευθερωμένοι, χωρίς να διακατέχονται από στερεότυπα και προκαταλήψεις, όπως συμβαίνει ακόμα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Έχουν αρκετές καθημερινές δραστηριότητες, χωρίς η ηλικία τους να αποτελεί εμπόδιο, και δείχνουν ιδιαίτερη αγάπη στα ζώα. Η συμβίωση της οικογένειας με ένα ή δύο κατοικίδια ζώα είναι, θα έλεγα, κανόνας για τους κατοίκους του Λουξεμβούργου. Ακόμη, το φαγητό εκεί μπορεί να μη διαφέρει σημαντικά από το δικό μας ελληνικό φαγητό, όμως εμφανίζει τις δικές του ιδιαιτερότητες που το κάνουν να ξεχωρίζει. Προσωπικά, δεν έμεινα απόλυτα ευχαριστημένη από τις γεύσεις που δοκίμασα, αλλά αυτό φαντάζει πολύ λίγο μπροστά στην πρωτόγνωρη αυτή εμπειρία. Είναι, ακόμα, σημαντικό να αναφέρω την ομορφιά που χαρακτηρίζει την πόλη του Λουξεμβούργου, που είναι πραγματικά ασύγκριτη: μονοπάτια, μικρά ποταμάκια, χρωματιστά σπίτια το ένα δίπλα στο άλλο, πανέμορφα αξιοθέατα με τη δική τους αρχιτεκτονική. Εξίσου εντυπωσιακή υπήρξε, βέβαια, και η πολυτέλεια πολλών κτιρίων και καταστημάτων, πράγμα που καταδεικνύει το υψηλό βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Ακριβά αυτοκίνητα, αγορά υψηλής αξίας, περίτεχνες και πλήρως εξοπλισμένες τράπεζες, σχολεία, και γενικότερα δημόσια κτίρια, που, χωρίς υπερβολές, θυμίζουν πολυτελή ξενοδοχεία.

   Ήταν αναμφισβήτητα εμπειρία ζωής, αφού δοκίμασα νέα πράγματα, διασκέδασα με έναν διαφορετικό τρόπο, εισέπραξα  νέες πληροφορίες, ενώ παράλληλα δημιούργησα καινούριες και ξεχωριστές αναμνήσεις με τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου. Το  ταξίδι  αυτό θα μου μείνει αξέχαστο και οι εντυπώσεις μου θα παραμείνουν αναμφίβολα έντονες και συναρπαστικές. Θα ήθελα να επισκεφτώ ξανά στο μέλλον την πόλη του Λουξεμβούργου, καθώς αποτελεί περιοχή που δε σε κουράζει ποτέ, αλλά σε ηρεμεί και σε διασκεδάζει.

   Κ. Παξιμαδάκη, κ Καγκασίδου, κ. Γαβρή και κ. Σουλτανίδου ευχαριστώ γι' αυτή την ευκαιρία!

Βαρβάρα Κούβαρου

image

Η επίσκεψή μας στο Λουξεμβούργο είναι και θα είναι μία αξέχαστη εμπειρία. Η ζωή εκεί είναι διαφορετική σε σχέση με τη δική μας. Αυτό το οποίο μου άρεσε περισσότερο ήταν ο τρόπος με τον οποίο ήταν χτισμένα τα σπίτια, καθώς ήταν όλα στη σειρά ομοιόμορφα. Το σχολείο τους δεν περιγράφεται, καθώς είναι τεράστιο. Κάτι το οποίο δεν περνούσε απαρατήρητο ήταν να πολυτελή αυτοκίνητα, που συναντούσαμε στους δρόμους της πόλης. Ένα από τα καλύτερα αξιοθέατα, ήταν το  κάστρο του Βιάντεν, το οποίο ήταν χτισμένο πάνω σε ένα τεράστιο βράχο πάνω από το αρχαίο χωριό.

Θα άφηνα πίσω σίγουρα το φαγητό, γιατί δεν ήταν το  καλύτερο που έχω δοκιμάσει, και θα έπαιρνα μαζί μου τον σύγχρονο τρόπο ζωής τους.

Η φιλοξενία από την άλλη, ήταν υπέροχη. Η οικογένεια η οποία με φιλοξένησε ήταν φιλική και ευγενική μαζί μου, αφού μου προσέφεραν τα πάντα. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και καμία ανησυχία. Σίγουρα δεν έχεις την απόλυτη ελευθερία σε ένα ξένο σπίτι, όποτε δεν θα έμενα ξανά σε μία οικογένεια.

Αθανάσιος  Μαλάμος

 

Η εμπειρία στο Λουξεμβούργο ήταν φανταστική. Mου άρεσε η πειθαρχία που έχουν. Επίσης ήταν μια χώρα οι οποία ήταν πολύ καθαρή. Το Λουξεμβούργο μπορεί να είναι μια ωραία χώρα και να έχει πολλά καλά δεν θα μπορούσα όμως να μείνω εκεί. Ο τρόπος ζωής τους είναι διαφορετικός από τον ελληνικό και καθόλου ελκυστικός για μένα.

Λευτέρης Μπαλαούρας

image

Λουξεμβούργο, μια πόλη που ποτέ δεν κοιμάται. H καστροπολιτεία, οι νέοι δρόμοι, το πράσινο και η τεχνολογία προσελκύουν τον κάθε ταξιδιώτη. Από ένα μικρό χωριό της επαρχίας βρεθήκαμε σε ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία  της Ευρώπης. Η εμπειρία σαφώς και ήταν μοναδική.

 Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πριν από καιρό μας έγινε μια πρόταση από καθηγητές μας να ταξιδέψουμε με πρόγραμμα Erasmus στο Λουξεμβούργο. Φυσικά η χαρά μας ήταν απερίγραπτη, κάποιοι θα ταξίδευαν πρώτη φορά στο εξωτερικό ενώ άλλοι θα έμπαιναν πρώτη φορά σε αεροπλάνο, όπως εγώ. Αν και το ταξίδι μας είχε αίσιο τέλος , μπορώ να πω ότι τρόμαξα αρκετά με το αεροπλάνο, στην προσγείωση κυρίως. Παρ’ όλα αυτά όμως είναι φανταστικό να ταξιδεύεις πάνω από τα σύννεφα και να βλέπεις τη γη από ψηλά. Από  το Ντίσελντορφ με λεωφορείο  μετακινηθήκαμε ως το Λουξεμβούργο. Εκεί  μας περίμεναν τα παιδία που συμμετείχαν στο πρόγραμμα  μαζί με τις οικογένειες τους, που  θα μας φιλοξενούσαν.

 Η πρώτη μέρα ήταν ιδιαίτερα κουραστική λόγω του πολύωρου ταξιδιού. Οι οικογένειες που μείναμε ήταν ιδιαίτερα φιλόξενες και δοτικές απέναντι μας, μας συμπάθησαν αρκετά και όλο αυτό μας συγκίνησε ιδιαίτερα. Μαγευτήκαμε από τα κτίρια, τα οποία  ήταν πραγματικά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα  κι από τη τεχνολογία αυτής της χώρας. Στην παλιά πόλη παρατηρήσαμε τα μελαγχολικά σκούρα χρώματα των σπιτιών  και την αρχιτεκτονική τους. Διαπιστώσαμε πως δεν υπήρχαν  βεράντες. Η νέα πόλη διέφερε αρκετά με την παλιά, σύγχρονα κτίρια ,ουρανοξύστες , κτίρια γενικά , που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Ήταν ένας διαφορετικός κόσμος θα μπορούσαμε να πούμε. Έπειτα το σχολείο του Λουξεμβούργου ήταν ένα τεράστιο οικοδόμημα. Διέθετε πισίνα, χώρους άθλησης όπως γήπεδα τένις μπάσκετ κ.α., εξελιγμένα εργαστήρια φυσικής, χημείας και βιολογίας, αίθουσες για μουσικ,, με υπολογιστές αλλά και καφετέριες, όπου εκεί τα παιδιά έτρωγαν το μεσημεριανό τους . Ένα θετικό στοιχείο είναι ότι το σχολείο τους παρέχει  πολύπλευρη μόρφωση σε αντίθεση με  το ελληνικό  σχολείο που δίνει   περιορισμένες επιλογές. Τα  παιδιά είναι ελεύθερα να ακολουθήσουν αυτό που θέλουν στο σχολείο τους αλλά και να αναδείξουν τα ιδιαίτερα ταλέντα τους . Κάτι όμως που έλειπε από το σχολείο τους ήταν οι φιλικές σχέσεις  μεταξύ μαθητών και καθηγητών. Πιστεύω πως θα ήθελα να ζήσω αυτή την εμπειρία ξανά να φιλοξενηθώ αλλά και να γνωρίσω την νοοτροπία και την κουλτούρα αυτού του  λαού σε βάθος.

Ελένη Μπίνια

image

Η συμμετοχή μου στο πρόγραμμα  Erasmus+ αποδείχτηκε  μια εμπειρία γεμάτη αναμνήσεις  και συναισθήματα. Πέρα  από το γεγονός  ότι  ταξιδέψαμε στο εξωτερικό, που για μένα είναι  μία ξεχωριστή εμπειρία, περισσότερο  ενδιαφέρον  είχε το ότι  μείναμε σε ξένες οικογένειες. Αυτό φυσικά, έχει και το ρίσκο του, διότι  δεν  ξέρεις  ποτέ σε  τι οικογένεια θα μείνεις. Στην δική  μου περίπτωση    η οικογένεια του κοριτσιού που με φιλοξένησε ήταν πολύ πρόσχαρη, φιλική και  ζεστή, οπότε, λαμβάνοντας  υπόψη  την φιλοξενία  που δέχτηκα, θα έμενα ξανά σε οικογένεια  μέσω  τέτοιου προγράμματος.

Περιηγηθήκαμε σε όλο το κέντρο του Λουξεμβούργου και  όχι  μόνο, από το οποίο με εντυπωσίασαν πολύ τα όμορφα κτίρια και σπίτια του. Αν και το περπάτημα ήταν αρκετό, σχεδόν εξαντλητικό, άξιζε τον κόπο. Το Λουξεμβούργο  αν και μικρό μπροστά σε άλλες  χώρες της Ευρώπης, διαθέτει  μεγάλη ομορφιά και πλούτο. Ήταν μία εμπειρία ξεχωριστή που θα αφηγούμαστε μετά από χρόνια και στην οποία  αποκτήσαμε  νέες  φιλίες. Ζήσαμε την καθημερινότητα και την κουλτούρα ενός άλλου λαού, εντοπίζοντας  μεταξύ μας  ομοιότητες  και διαφορές.

 Ήταν  πέντε  γεμάτες  μέρες από  δραστηριότητες, ξεναγήσεις, γνώσεις, πέντε  μέρες  οι οποίες  θα μας  μείνουν σαν μία πολύ ωραία ανάμνηση. Πιστεύω  πως  όλα τα παιδιά  του προγράμματος θα θέλουν  να συμμετάσχουν  ξανά  σε  μία τέτοιου είδους εκδρομή. 

Ραφαηλία Παπανικολάου

 

Πρώτη φορά ταξίδευα εκτός συνόρων και ομολογώ πως μόνο και μόνο γι’ αυτό ήμουν εξαιρετικά ενθουσιασμένη. Φτάνοντας εκεί …εντυπωσιάστηκα! Επιβλητικά κτίρια, όμορφα σπίτια, μια διαφορετική ζωή! Όλα κυλούσαν ρολόι. Η ομορφιά του Λουξεμβούργου με συνεπήρε  όπως και οι άνθρωποι του. Η φιλοξενία μου σε ένα ξένο σπίτι η αλήθεια είναι πως αρχικά με τρόμαζε. Από το πρώτο ωστόσο βράδυ οι φοβίες μου εξαφανίστηκαν. Η June και η οικογένεια της ήταν πρόσχαροι, φιλικοί, πολύ φιλόξενοι άνθρωποι. Δεθήκαμε πολύ και υποσχεθήκαμε πως δεν θα χάσουμε  επαφή. Πρόκειται για μια εκδρομή που έχει χαραχθεί βαθιά στην μνήμη μου. Φεύγοντας από εκεί πήρα μαζί μου χιλιάδες εικόνες, εκατοντάδες φωτογραφίες, δεκάδες συναισθήματα.

 Το κινητό έφτασε στα όρια του, τα πόδια επίσης από το περπάτημα αλλά ήταν μία «once in a lifetime»  εμπειρία!

 Μαργαρίτα Σαϊδέ

image

Πριν από λίγες μέρες γύρισα από ένα ταξίδι στο Λουξεμβούργο, το όποιο το είχε διοργανώσει το σχολείο μου μέσω ενός  προγράμματος  ανταλλαγής μαθητών.

   Το Λουξεμβούργο είναι μια πολύ όμορφη και πολυτελής και σύγχρονη πόλη. Εγώ έμεινα με τον φίλο μου που είχα γνωρίσει  όταν είχε έρθει στην  Ελλάδα. Το σπίτι του βρισκόταν σε μια περιοχή έξω από την πόλη, οπότε  δύσκολα είχαμε πρόσβαση στην πόλη χωρίς κάποιο μεταφορικό μέσο. Η οικογένεια του ήταν πολύ φιλόξενη όπως και ο ίδιος  .

   Αν μπορούσα να πάρω  λίγο από την καθημερινότητα τους θα είχα μια τέλεια ζωή, και γιατί το λέω τώρα αυτό: πρώτα από όλα, αν υπήρχε ένα τέτοιο σχολείο στην περιοχή μου σίγουρα θα ήθελα να πηγαίνω και να μην βαριέμαι το πρωινό ξύπνημα όπως κάνω τώρα. Σίγουρα δεν έχουν την βραδινή ζωή  που έχουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα, αλλά η καθημερινότητα τους μου φάνηκε πολύ ευχάριστη. 

   Έμενα μου άρεσε πάρα πολύ  αυτή η εμπειρία. Η διαμονή στην ξένη οικογένεια στην αρχή  ήταν κάποιες  φορές αμήχανη, αλλά στην πορεία άρχισα να νιώθω πιο χαλαρός και ήρεμος. Θα μπορούσα να ξανά να μείνω σε  μια οικογένεια, αρκεί να είναι άνθρωποι φιλικοί και ευγενικοί. Η διαμονή μου στο Λουξεμβούργο είχε διάφορες και πρωτόγνωρες εκπλήξεις για μένα. Ήταν  ένας πολύ ευχάριστος προορισμός, που στο μέλλον σίγουρα θα επισκεφτώ ξανά.

Σουπιάδης Σάββας

image

  Ήταν η δεύτερη φορά που ταξίδευα στο εξωτερικό. Με ενθουσιασμό αλλά και με κάποιες φοβίες στην άκρη του μυαλού μου, ετοίμαζα τη βαλίτσα μου για το Λουξεμβούργο. Η καινούρια φίλη μου, ηSophie, την οποία και  είχα γνωρίσει εκ των προτέρων (κατά την επίσκεψη του σχολείου του Λουξεμβούργου στην πόλη μας)  με περίμενε με τον ίδιο ενθουσιασμό. Εγώ και οι συμμαθητές μου από την πρώτη κιόλας στιγμή αισθανθήκαμε οικεία και άνετα. Επισκεφτήκαμε το σχολείο τους, πήραμε μέρος σε διάφορες δραστηριότητες, δοκιμάσαμε την κουζίνα τους…

  Όμως πιστεύω ότι τα καλύτερα σημεία του προγράμματος ήταν ο ελεύθερος  χρόνος   που είχαμε μαζί με τους μαθητές του Λουξεμβούργου στη πόλη του Diekirch , καθώς  τα πράγματα ήταν πιο ελεύθερα και χαλαρά. Η μαγευτική πόλη με τα επιβλητικά κτίρια της  και τις  γραφικές  γωνιές  της  μας έκανε γρήγορα να λησμονήσουμε τον πόνο στα πόδια μας. Το κινητό μας γέμισε από φωτογραφίες και οι ψυχές μας από συναισθήματα.

   Εξερευνήσαμε μια νέα πόλη, ζήσαμε με ανθρώπους  διαφορετικής νοοτροπίας, κάναμε  φίλους  και  γνωριμίες, ήρθαμε σε επαφή με μια άλλη κουλτούρα. Οπωσδήποτε αισθάνομαι αμέτρητη χαρά που άδραξα την ευκαιρία και έζησα αυτή τη μοναδική εμπειρία.

Λαμπρινή Χανδόλια